తిరుప్పావై పదియవ పాశుర అనుసందానము
నోత్తు చ్చువర్ క్కం పుగుగిన్ఱ అమ్మనాయ్
మాత్తముం తారారో వాశల్ తిఱవాదార్
నాత్తత్తుళాయ్ ముడి నారాయణన్ నమ్మాల్
పోత్త ప్పఱై తరుం పుణ్ణియనాల్ పండొరునాళ్
కూత్తత్తిన్ వాయ్వీళంద కుమ్బకరణనుం
తొత్తుం ఉనక్కే పెరుందుయిల్ తాన్ తందానో
ఆత్త అనందల్ ఉడైయాయ్! అరుంగలమే
తేత్తమాయ్ వందు తిఱవేలోర్ ఎమ్బావాయ్
భావం
మేము రాకముందే నోమునోచి, దానిఫలముగ సుఖానుభవమును పొందిన తల్లీ ! తలుపు తెరవకపోయిన పోదువుగాక, మాట ఐననూ పలుకవా ! పరిమళముతో నిండిన తులసిమాలలు అలంకరించుకొనిన కిరీటముగల నారాయణుడు, ఏమియూలేని మావంటి వారము మంగళము పాడినను 'పఱ' అను పురుషార్థమును ఇచ్చెడి పుణ్యమూర్తి, ఒకనాడు మృత్యువు నోటిలో పడిన ఆ కుంభకర్ణుడు నిద్రలో నీచే ఒడింపబడి తనసొత్తగు ఈ గాఢనిద్రను నీకు ఇచ్చినాడా ! ఇంట అధికమగు నిద్రమత్తు వదలని ఓతల్లీ ! మాకందరకు శిరోభూషణమైనదానా ! నిద్రనుండి లేచి, మైకము వదిలించుకొని, తేరుకొని వచ్చి తలుపు తెరువుము. నీనోరు తెరచి మాట్లాడుము. ఆవరణము తొలగించి నీ దర్శనము ఇవ్వు.
అవతారిక
తనను పొందుట భగవానునికి ఫలము కాని, తనకు కాదు కనుక ఉద్వేగము పొందవలసినది పరమాత్మనే కానీ - తనకెందుకు అని నిశ్చలముగా ఉండెను. ఒకవేళ బ్రహ్మానుభవ సుఖము లభించినను దానియందు మమకారము లేకయుండును. ఆ సుఖము వానిదికదా ! తనకెందుకు సుఖమునందు మమకారము ? శ్రీకృష్ణునికి పొరుగింటనున్నది, నిరంతరము క్రిష్ణానుభావమునకు నోచుకొన్నదియై ఉన్నది. అట్టి ఆ గోపికను (ఈ పాశురములో) నిద్దురలేపుచున్నారు.
